Θλίψη σκόρπισε ο ξαφνικός θάνατος του Έλληνα πρωταθλητή σε μεγάλες και δύσκολες αποστάσεις, Σάκη Σιδέρη, που «έφυγε» από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του, σύμφωνα με το pelop.gr.
Ο Σάκης Σιδέρης «έφυγε» σε ηλικία 51 ετών.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 24/12 στις 11π.μ. στον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Προαστείου Πατρών.
Πριν από σχεδόν έναν χρόνο, είχε συμμετάσχει σε έναν από τους πιο σκληρούς αγώνες του κόσμου, τρέχοντας 120 χλμ. στην έρημο Σαχάρα, κουβαλώντας ένα σακίδιο με τις απαραίτητες προμήθειες, καταφέρνοντας κάτι που λίγοι αντέχουν..
Ο αείμνηστος αθλητής του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Πάτρας, μιλώντας τότε στην εφημερίδα «Πελλοπόνησος», για το δύσκολο εγχείρημά του, δήλωσε:
«δεν ξέρω αν άλλοι αθλητές άγγιξαν τα ανθρώπινα όρια, αλλά εγώ αισθάνομαι ότι πράγματι τα άγγιξα. Όπως και άλλων που συμμετείχαν και μιλούσαμε συνεχώς για αυτό» τόνισε. «Πολλές ήταν οι φορές που πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη να σταματήσω πρόωρα τον αγώνα, αλλά είμαι ικανοποιημένος που δεν το έκανα και κατάφερα να σταματήσω. Δεν είμαι πρωταθλητής, αλλά ένας απλός δρομέας».
Μιλώντας για την προετοιμασία του για τον αγώνα, σημείωσε πως έτρεχε στην παραλία Καλογριά, για να συνηθίσει στις συνθήκες που επικρατούσαν στην έρημο. Έκανε προπόνηση από τις 05:00.
Η απόσταση χωρίστηκε σε τέσσερις μέρες, με τη μία να αφιερώνεται σε ξεκούραση. «Ήταν 30 χιλιόμετρα την πρώτη ημέρα, 60 τη δεύτερη, μια ημέρα ξεκούραση και τα υπόλοιπα 30 χιλιόμετρα την τέταρτη ημέρα. Όλος ο αγώνας ήταν στην έρημο Σαχάρα» σημείωσε, ειδικότερα.
Η θερμοκρασία στην έρημο είχε μεγάλες διακυμάνσεις μέσα στη μέρα. «Καταγράψαμε 53 βαθμούς κάποια στιγμή την ημέρα και 9 το βράδυ» είπε και αναφέρθηκε και στις σκέψεις που έκανε κατά τη διάρκεια της διαδρομής.
«Σκεφτόμουν πολλά. Τεχνικά θέματα, πώς θα ξεκουραστώ, πότε και πώς θα αναλάβει ο οργανισμός μου. Προσπαθούσα να είμαι ήρεμος και να ξεπεράσω ότι ενώ δεν άλλαζε ο ρυθμός μου και αισθανόμουν την καταπόνηση, φαινόταν σαν να είμαι για ώρες στην ίδια θέση. Χανόμουν στην απεραντοσύνη της ερήμου».
Το μήνυμα που θέλησε να στείλει ο ίδιος είναι ότι ο καθένας μπορεί, αν το επιθυμεί. Όπως είπε, άρχισε να τρέχει το 2015, όταν αποφάσισε να χάσει βάρος και να κόψει το κάπνισμα. «Ήμουν 110 κιλά και είμαι τώρα 71 και είμαι 50 χρονών».
Ο επόμενος στόχος του είναι ακόμα δυσκολότερος. «Το 2025 θέλω να συμμετάσχω στο αγώνα 250 χιλιομέτρων, πάλι στην έρημο Σαχάρα. Αυτός είναι πλέον ο μεγάλος μου στόχος».
