Θλίψη σκόρπισε στον Ολυμπιακό και στο ελληνικό ποδόσφαιρο η είδηση του θανάτου του Βασίλη Μποτίνου. Το συγκινητικό «αντίο» των «ερυθρόλευκων».
Πέθανε σήμερα, Τετάρτη (16/2) ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Βασίλης Μποτίνος, νικημένος από τον κορονοϊό.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Βασίλης Μποτίνος νοσηλεύτηκε αρχικά με κορονοϊό στο Κρατικό Νίκαιας και στη συνέχεια στο ΚΑΤ της Κηφισιάς.
Ολυμπιακός: Καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες
Η θλιβερή είδηση βύθισε στο πένθος τον Ολυμπιακό, ο οποίος ανέφερε σε ανακοίνωσή του:
«Ο Βασίλης Μποτίνος, εκ των πρωταγωνιστών στη θρυλική ομάδα του Μάρτον Μπούκοβι, συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο.
Αγωνιζόμενος στην επίθεση, φόρεσε την ερυθρόλευκη από το 1965 έως το 1971, κατακτώντας σε αυτό το διάστημα δύο φορές το πρωτάθλημα Ελλάδας (1966, 1967) και τρεις το κύπελλο (1964, 1968, 1971). Υπήρξε διεθνής με την εθνική ομάδα ενώ κατέκτησε δύο φορές το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων (1968, 1969).
Βασίλη Μποτίνο, καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες…».
Ποιος ήταν ο Βασίλης Μποτίνος
Ο Βασίλης Μποτίνος άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο από τον Ολυμπιακό Βόλου και το 1964 τον απέκτησε ο Ολυμπιακός σε ηλικία 19 ετών.
Ο Βασίλης Μποτίνος γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1944 στο Βόλο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από τον τοπικό Ολυμπιακό όπου αγωνιζόταν ως σέντερ φορ. Το 1964, αφού προηγουμένως είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού Βόλου με 19 γκολ σε 29 αγώνες, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό Πειραιώς έπειτα από ενέργειες του τότε αντιπροέδρου της ομάδας Σηφαλάκη παρά το γεγονός ότι ενδιαφέρον για την απόκτησή του είχαν εκφράσει τόσο ο Πανιώνιος όσο και ο Ηρακλής.
Στην ομάδα του Πειραιά αγωνίστηκε με επιτυχία ως εξτρέμ και παρέμεινε μέχρι το 1971 όταν ένας σοβαρός τραυματισμός καθώς και εξωγηπεδικές παρεμβάσεις πολιτικών παραγόντων (Ασλανίδης) έβαλαν πρόωρα τέρμα στην καριέρα του. Το 1972 αγωνίστηκε με την φανέλα του Παναιγιάλειου στην Β Εθνική. Η τελευταία σεζόν που αγωνίστηκε ήταν το 1973-74 με τον Πανιώνιο.
Υπήρξε 12 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδας πετυχαίνοντας 3 τέρματα από το 1967 μέχρι το 1969.
Επίσης, κατέκτησε δύο φορές το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1968 και 1969.