Η επιστήμη προσπαθεί αδιάκοπα μέσα από διάφορες μελέτες να δώσει απαντήσεις για το τι μπορεί να υπάρχει μεταξύ ζωής και θανάτου.
Μία μελέτη, λοιπόν, ανακάλυψε μία τρίτη κατάσταση των ζωντανών οργανισμών, στο μεταίχμιο μεταξύ της ζωής και του θανάτου, όπως γράφει η Daily Mail.
Μπορεί να ακούγεται σαν εισαγωγή μυθιστορήματος, αλλά η νέα έρευνα υποστηρίζει ότι μια τρίτη κατάσταση ύπαρξης τύπου «Φρανκενστάιν» όντως υπάρχει στη σύγχρονη βιολογία.
Η τρίτη κατάσταση της ζωής
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η τρίτη κατάσταση υφίσταται τα κύτταρα ενός νεκρού οργανισμού συνεχίζουν να λειτουργούν μετά τον θάνατό του, ουσιαστικά τον εγκεφαλικό του θάνατο.
Παραδόξως, μετά τον θάνατο ενός οργανισμού, είναι δυνατόν τα κύτταρά τους, αν καταφέρουν να επιβιώσουν, να αποκτήσουν νέες δυνατότητες που δεν είχαν ως ένα ενιαίο σύνολο.
Εάν περισσότερα πειράματα με κύτταρα από νεκρά ζώα -συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων- δείξουν ότι μπορούν να εισέλθουν στην τρίτη κατάσταση, θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν όχι μόνο τη βιολογία, αλλά και τη φιλοσοφία και το νομικό σύστημα.
Πώς γίνεται ένας οργανισμός «Φρανκενστάιν»
Η νέα μελέτη διεξήχθη από τον καθηγητή Peter Noble στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ και τον Alex Pozhitkov στο Εθνικό Ιατρικό Κέντρο City of Hope, στο Duarte της California.
«Η ζωή και ο θάνατος θεωρούνται παραδοσιακά ως αντίθετα», παρατηρούν.
«Αλλά η εμφάνιση νέων πολυκύτταρων μορφών ζωής από τα κύτταρα ενός νεκρού οργανισμού εισάγει μια “τρίτη κατάσταση” που βρίσκεται πέρα από τα παραδοσιακά όρια της ζωής και του θανάτου».
«Ορισμένα κύτταρα –όταν τους παρέχονται θρεπτικά συστατικά, οξυγόνο, βιοηλεκτρισμός– έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνονται σε πολυκύτταρους οργανισμούς με νέες λειτουργίες μετά το θάνατο».
Η ομάδα πραγματοποίησε μια ανασκόπηση πρόσφατων μελετών που διερεύνησαν την αξιοσημείωτη ικανότητα των κυττάρων να υπάρχουν σε νέες μορφές μετά τον θάνατο ενός οργανισμού.
Το 2021, ερευνητές στις ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα του δέρματος από νεκρούς βατράχους ήταν σε θέση να προσαρμοστούν σε ένα τρυβλίο Petri σε ένα εργαστήριο, αναδιοργανώνοντας αυθόρμητα σε πολυκύτταρους οργανισμούς που ονομάζονται «xenobots» .
Αυτοί οι οργανισμοί έδειξαν συμπεριφορές πέρα από τους αρχικούς βιολογικούς τους ρόλους, χρησιμοποιώντας τα ψευδοπόδια τους –μικρές δομές που μοιάζουν με τρίχες– για να μετακινηθούν στο περιβάλλον.
Άλλοι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης ότι τα ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα μπορούν να αυτοσυναρμολογηθούν σε μικροσκοπικούς πολυκύτταρους οργανισμούς που κινούνται αυτοβούλως στον χώρο, και μπορούν να επιδιορθώνουν γύρω ιστούς.
