“Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 16 ετών και από τότε έκανα μεγάλο χρονικό διάστημα να ξαναδώ την μητέρα μου”, εξομολογείται ο Λεωνίδας Σωπρανίδης.
Ο διαβήτης μπήκε στην καθημερινότητά του όταν ήταν 2 ετών. Όταν συνήλθε από το κώμα στο οποίο είχε πέσει για τρεις ημέρες, οι γιατροί μίλησαν για θαύμα. Έμεινε έξι μήνες στο νοσοκομείο. Στα χρόνια της εφηβείας του οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του έφυγε από το σπίτι. Έκανε να την δει χρόνια. Τίποτα από όλα αυτά, όμως, δεν τον εμπόδισαν από το να γίνει πρωταθλητής στην πυγμαχία. Ο Λεωνίδας Σωπρανίδης βρέθηκε το πρωί της Τρίτης στο πλατό του Πρωινό και μίλησε στην Φαίη Σκορδά και τον Γιώργο Λιάγκα για τις περιπέτειες της ζωής του…
«Διαγνώστηκα με διαβήτη όταν ήμουν 2 ετών. Καθυστέρησαν πολύ να καταλάβουν τι έχω, νόμιζαν ότι έχω αμυγδαλές. Είχα υπεργλυκαιμία με σάκχαρο πάνω από 600. Έπεσα σε κώμα, ήμουν κλινικά νεκρός για 3 μέρες και είπαν οι γιατροί τότε στους γονείς μου ότι το παιδί αν ζήσει θα μείνει φυτό.
Ξύπνησα μετά την τρίτη μέρα σαν να μην είχα τίποτα. Οι γιατροί απόρησαν και είπαν ότι πρόκειται για θαύμα γιατί δεν υπάρχει περίπτωση ένας άνθρωπος να ζήσει φυσιολογικά μετά από τέτοιο κώμα. Με κράτησαν έξι μήνες στο νοσοκομείο. Έκτοτε ζω με ινσουλίνη», εξομολογείται ο Λεωνίδας Σωπρανίδης.«Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 16 ετών και από τότε έκανα μεγάλο χρονικό διάστημα να ξαναδώ την μητέρα μου. Ο πατέρας μου δούλευε με το φορτηγό, εγώ έπρεπε να προσέχω τη μικρότερη μου αδερφή… Από εκεί ξεκίνησαν όλες οι δυσκολίες πέρα από τον διαβήτη.
Η μητέρα μου μένει στην Κρήτη. Δεν έκανε άλλη οικογένεια. Πριν από δύο χρόνια πήγα την βρήκα στην Κρήτη, μιλήσαμε… Ό,τι και αν έχει γίνει, είναι μητέρα μου. Τα εύσημα τα δίνω στον πατέρα μου, γιατί ήταν ο άνθρωπος που με μεγάλωσε πέρα από την γιαγιά μου», λέει ο Λεωνίδας Σωπρανίδης.