Σύζυγος Πάνου Ρεντούμη: Πέθανε από τον καημό του που δεν έπαιζε πουθενά
Ραγίζει καρδιές η σύζυγος του ηθοποιού Πάνου Ρεντούμη, Άντα, ένα χρόνο μετά τον ξαφνικό θάνατό του.
Μιλώντας στην Espresso και το Νίκο Νικόλιζα, η Άντα αναφέρθηκε στον εφιάλτη της ανεργίας που σιγοέτρωγε τον πολυαγαπημένο της σύζυγο.
«Ο άντρας μου πέθανε στον ύπνο του από καρδιά. Με τον Πάνο είχαμε παντρευτεί από μικρά παιδιά. Είχε τελειώσει το Εθνικό Θέατρο με άριστα. Και ενώ ήταν φοβερός ηθοποιός {καθομολογία όλων} δυστυχώς δεν τον έπαιρναν τελευταία για δουλειά. Το τηλέφωνό του δεν χτυπούσε καθόλου. Είχε να δουλέψει δύο χρόνια», ανέφερε η συζυγος του ηθοποιού.
«Ήταν πολύ άδικος ο θάνατός του. Ήταν πολύ στεναχωρημένος και αγχωμένος τελευταία. Γιατί όταν είσαι ταλαντούχος και κάθεσαι σπίτι σου στην πιο παραγωγική ηλικία, επόμενο είναι τρελαίνεσαι. Έπαιρνε αντικαταθλιπτικά χάπια για να μπορέσει να αντέξει. Από την μια η ανεργία, από την άλλη ο κορονοϊός τον έστειλαν στον θάνατο. Και έφυγε με αυτό το παράπονο. Που δεν τον έπαιρναν για δουλειά».
Σύζυγος Πάνου Ρεντούμη: «Δάνειζε τα χρήματά του και μετά εξαφανίζονταν όλοι»
«Ο άντρας μου ήταν ταλέντο, το καταλαβαίνετε; Και όμως είχαν να τον πάρουν για δουλειά από το 2018 που έπαιξε τελευταία φορά στο «Έγκλημα και πάθος» του Δημήτρη Αρβανίτη. Έκτοτε, δεν ξαναχτύπησε ποτέ το τηλέφωνο» λέει γεμάτη πίκρα.
«Έπρεπε να πάει να χτυπήσει τις πόρτες του Εθνικού για να τον πάρουν; Έπρεπε να παρακαλέσει; Ο άντρας μου δεν ανήκε σε καμιά κλίκα, σε καμιά ομάδα. Έπαιζε έχοντας σπαθί του, το ταλέντο του» λέει με δάκρυα στα μάτια και συνεχίζει: «ο άντρας μου είχε βοηθήσει πάρα πολλούς ηθοποιούς. Και όμως οι περισσότεροι δεν του έλεγαν ούτε «γεια». Δάνειζε τα χρήματά του και μετά εξαφανίζονταν όλοι. Ελάχιστοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι» λέει με μεγάλο παράπονο. Λίγο πριν κλείσουμε την συνέντευξη μας, την ρωτάμε ποια ήταν τα τελευταία του λόγια προς εκείνη. Κομπιάζει. «Τα τελευταία λόγια που μου είπε ήταν: «Άντα δεν αντέχω άλλο. Δεν είναι ζωή αυτή που ζούμε. Δεν βλέπω πουθενά χαρά».
Τον έβλεπα ότι είχε πέσει σε κατάθλιψη. Εκείνη την ημέρα λοιπόν που συνέβη το μοιραίο, είχα φύγει για λίγες ώρες για να πάω στην αδερφή μου. Τον άφησα και κοιμόταν γιατί δεν ήθελα να τον ξυπνήσω. Όταν γύρισα, τον βρήκα, νεκρό».